۳۰ ویژگی ایران ۱۴۲۷ از نگاه سریع القلم / چرا ایرانیان در قدرت، سیاست و حکمرانی دائم شکست میخورند؟
تاریخ انتشار: ۱۸ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۴۷۴۰۰۷
گروه اندیشه: «کتاب اقتدار گرایی ایرانی در عهد پهلوی» راهی بازار کتاب شد. نویسنده کتاب دکتر محمود سریع القلم استاد دانشگاه و نویسنده، در پیش گفتار این کتاب، فلسفه تدوین چنین کتابی را به مخاطب منتقل می کند. او با این سوال آغازین، که «چرا ایرانیان در قدرت سیاست و حکمرانی دائماً شکست می خورند؟» به مهمترین سوال تاریخ ایران می پردازد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
«کدام ویژگیها باعث می شوند که در علم صنعت، پزشکی و ادبیات موفق باشند؟ چرا موفقیت در موارد فوق به پایداری و موفقیت و سربلندی در قدرت و سیاست نمی انجامد؟ کجا باید سراغ علت ها بگردیم؟ افکار؟ فرهنگ؟ جغرافیا؟ شخصیت نظام مدیریت شفاف اقتصادی؟ و یا ساختار سیاسی شمول گرا؟ و یا کدام ترکیب از این علتهای محتمل؟ کدام علت دلیل اصلی است و ثقل ناکامی های سیاست و حکمرانی را توضیح میدهد؟ اگر هر کدام از این خوشههای علی (Causal Clusters) درصدی دارند تسلسل آنها به چه صورت است؟ چرا ما در حوزه فکر یکدیگر را تحمل نمی کنیم؟ چرا دیگری که راه متفاوت می اندیشد با لقب گذاری حذف می کنیم؟ چرا ذهن های صفر و یک (Binary) داریم؟ چرا مصالح دیگری برای ما ارزش ندارد؟ چرا وقتی به یک قرائت از سیاست می رسیم قرائت های دیگر» را ساده انگارانه ابلهانه و منحرف خطاب می کنیم؟ چرا واژه متمدنانه و اصیل Compromise را به سازش ترجمه کرده ایم؟ چرا معادل فارسی Fact نداریم؟ چرا معادل فارسی نظر خواهی برای تصمیم سازی یا Collaboration نداریم؟
ایران بزرگان فلسفی مانند ابن سینا و شهاب الدین سهروردی دارد ولی سیاست ورزی که برای مخالف فکری خود جا باز کند به ندرت تربیت کرده است. نکته کلیدی و تعیین کننده این است که فقط در حوزه سیاست ورزی و حکمرانی نیست که عدم تحمل یکدیگر، لقب گذاری دیگران، عدم پذیرش اندیشه های مخالف، جا باز نکردن برای یکدیگر، قبول نکردن آداب رقابت، رفتار غیر قاعده مند سازمانی، عدم پذیرش تغییر، کوتاه نیامدن و عدم رعایت حقوق دیگران وجود دارد، در مدیریت یک، مؤسسه، یک ساختمان، یک محله و حتی یک خانواده همان خصوصیات انحصار طلبی حذف و خود حق پنداری جاری است. اگر در فنون و تخصصها موفقیت ،هست رستگاری فردی است. همین که جمعی در میان ،باشد کار به حذف و انحصار میکشد و حقیقت طبع آدمی به گونه ای است که در سفسطه و مغلطه برای اشتباهات خود فوق العاده هنرمند است به عبارت دیگر و با پرسشی متفاوت چرا ایرانیان به رستگاری جمعی فکر نمیکنند؟ در زیر موضوع رستگاری جمعی را یک به یک با گونه شناسی افکار ،فرهنگ جغرافیا شخصیت، نظام اقتصادی و ساختار سیاسی شمول گرا می سنجیم.»
در کتاب همچنین سریع القلم ۳۰ محور مهم شاید به عنوان امید یا به عنوان پیش بینی برای ایران ۱۴۲۷ با تقدیم به مخاطبان کتابش و ایرانیانی که در آن تاریخ زندگی خواهند کرد به شرح زیر مطرح کرده است:
۱. در انتخابات مردم به احزاب رأی خواهند داد نه افراد؛
۲. صادرات پتروشیمی ایران سهمی جزء پنج کشور اول جهان را خواهد داشت؛
۳.در جاده ها هر ۲۵ کیلومتر یک بخش استراحت وجود خواهد داشت؛
۴.شهروندان هرچندماه یک کتاب خواهند خواند؛
۵. شخصیت شهروندان با دانش آنها هم زمان رشد خواهد کرد؛
۶. نارساییهای محیط زیستی با آموزش و فن آوری روز حل خواهند شد؛
۷.به واسطهٔ حمل و نقل عمومی نیاز شهروندان به خرید اتومبیل کمتر خواهد شد؛
۸ یک سوم نمایندگان مجلس از بانوان خواهد بود؛
۹. حداقل بیست میلیون توریست از ایران بازدید خواهند کرد؛
۱۰. هیچ شهروندی در سواحل دریای خزر و خلیج فارس آشغال پرت نخواهد کرد؛
۱۱. چندین تلویزیون خصوصی با تلویزیون دولتی رقابت خواهند کرد؛
۱۲. شهروندان ۵۶ کشور مسلمان می توانند بدون ویزا به ایران سفر کنند؛
۱۳. اخلاق مدنی به طور چشمگیری در ایران رشد خواهد کرد؛
۱۴.ایرانیان صاحب قرارداد اجتماعی خواهند بود؛
۱۵. میانگین سن وزرای کشور بین ۴۰ تا ۴۵ سال خواهد بود؛
۱۶. تعداد دانشگاه هایی که مدرک دکتری می دهند به زیر بیست خواهد رسید؛
۱۷. نرخ مهاجرت به حداقل خواهد رسید؛
۱۸. نظام بانکی و مالی بین المللی شریک و رقیب نظام بانکی ایران خواهد بود؛
۱۹. روابط ایران با عموم همسایگان عادی و مسالمت آمیز خواهد بود؛
۲۰. شهروندان در رعایت آداب گفت وگو قبول کردن تفاوت های فکری و رعایت حریم فردی در منطقه خاورمیانه زبانزد خواهند بود؛
۲۱. ایران قطب صنعت IT ICT در خاورمیانه خواهد بود؛
۲۲. متخصصان و بنگاههای ایرانی نقش عمده ای در امور تجاری و اقتصادی کشورهای همسایه خواهند داشت؛
۲۳. شهروندان با گذرنامه خود حداقل به ۱۴۵ کشور بدون ویزا می توانند سفر کنند؛
۲۴. صادرات نفت و گاز ایران متوقف خواهد شد؛
۲۵. تصویر بیرونی از ایران علمی - فناوری، فرهنگی و مدنی خواهد شد؛
۲۶. مهندسین و متخصصان ایرانی به همراه تبعه ۳۵ کشور دیگر در تولید ایرباس مشارکت خواهند کرد؛
۲۷. رتبه اعتباری ایران در سرمایه گذاری به ؟؟ خواهد رسید؛
۲۸. و در نتیجه هنر معماری ادبیات و فرهنگ ایران در دنیا مطرح خواهد بود؛
۲۹. درآمد سرانه به بالای بیست هزار دلار خواهد رسید؛
۳۰.و در نتیجه،ا عتماد ،صداقت همکاری مدنی، نهاد خانواده و راستگویی در کشور فراگیر خواهد شد.
-اقتدار گرایی در عهد پهلوی، محمود سریع القلم، تهران: نشر فرزان روز ۱۴۰۲، چاپ قبلی نشر گاندی ۱۳۹۷، چاپ اول : ۱۴۰۲ تیراژ : ۲۰۰۰ نسخه ؛ قیمت : ۴۰۰۰۰۰ تومان
بیشتر بخوانید:
رابطۀ بین تمرکز ذهن و موفقیتببینید | مکزیک چگونه از تفکر رای دادن فایده ندارد و انتخابات دست حاکمیت است عبور کرد؟
بینید | گره اصلی تنش پایدار ایران و آمریکا چیست؟ / برجام و هستهای، اولویت سوم واشنگتن در قبال جمهوری اسلامی است
ببینید | چرا نجات دادن ایران از تحریمها ، بزرگترین خدمت مسئولاان به کشور است؟
ببینید | چرایی موفقیت چین و ناکامی روسیه در توسعه / چگونه نظامیان هند، پیشران جهش اقتصادی هند شدند؟
ببینید | سریع القلم: صراحت، شفافیت و پذیرش تخصص در دی.ان.ای ما نیست/ هنوز نپذیرفتهایم برخی امور نیازمند متخصص است
۲۱۶۲۱۶
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1858006منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: اینترنت سرعت اینترنت توسعه پایدار توسعه علمی حمل و نقل خلیج فارس دریای خزر ویزا پاسپورت بانکداری اسلامی ارز مسافرتی سریع القلم خواهد رسید خواهد شد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۴۷۴۰۰۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پلورالیسم چه نگاهی به سیاست بینالملل دارد؟
عصر ایران؛ شیرو ستمدیده - پلورالیسم در مفهوم متعارف، نظریهای جامعهشناختی-سیاسی است که بر پراگندگی قدرت در میان شماری از مجموعهها یا گروههای رقیب تاکید دارد.
پیش از این دربارۀ پلورالیسم و دولت پلورالیستی توضیح دادهایم. اینکه پلورالیسم یا کثرتگرایی چه نگاهی به سیاست بینالملل دارد، موضوع این نوشته است.
مختصرا باید گفت پلورالیسم در حوزۀ سیاست بینالملل، نفوذپذیری دولت را برجسته میکند. چشمانداز پلورالیستی در سیاست بینالملل، بویژه در ایالات متحدۀ آمریکا، در دهههای 1960 و 1970 ظهور یافت و بر شالودۀ ارزشهای لیبرالیستی استوار بود.
جان برتن، پلورالیست انگلیسی، با استفاده از تشبیه میز بیلیارد، محدودیتهای رویکرد دولتمحور به سیاست بینالملل را روشن کرد. بر اساس این تشبیه، رئالیسم به دولتها به مثابه توپهای بیلیارد، یعنی واحدهایی نفوذناپذیر و مستقل، مینگرد که از راه فشار بیرونی بر یکدیگر تاثیر میگذارند.
از این رو رئالیسم در سیاست بینالملل چنین میپندارد که دولتهای دارای حاکمیت، که در نظام پرهرجومرج بینالمللی تعامل دارند، مانند مجموعۀ توپهای بیلیارد روی میز، این طرف و آن طرف برده میشوند و به هم میخورند.
به عقیدۀ پلورالیستها، این تشبیه از این حیث گمراهکننده است که حد نفوذ روزافزون بازیگران بینالمللی، مانند شرکتهای چندملیتی و سازمانهای غیرحکومتی را نادیده میگیرد و نیز نمیتواند وابستگی دولتها، بویژه در مسائل اقتصادی را تشخیص دهد.
بنابراین، چشمانداز پلورالیستی الگویی از ترکیب بازیگران ارائه میدهد که ضمن توجه به حکومتهای ملی، تاکید میکند که طیف گستردهتر صاحبان منافع و گروهها، سیاست بینالمللی را تعیین میکنند.
در تحلیل نهایی، از این دیدگاه، تاکید بر حاکمیت بیرونی، که از نظر رئالیسم محوری است، باید جای خود را به مفهوم میانهروتر خودمختاری بدهد.
توضیح اینکه، حاکمیت درونی یا داخلی در اشاره به توانایی دولت در ملزم کردن همۀ شهروندان، گروهها و نهادهای درون مرزهای سرزمینی به کار میرود ولی حاکمیت بیرونی یا خارجی به جایگاه دولت در نظم بینالمللی و توانمندی عمل آن به صورت واحدی مستقل و خودمختار مربوط است. حاکمیت درونی/داخلی و حاکمیت بیرونی/خارجی، در واقع نامهای دیگری برای "اقتدار" و "استقلال" هستند.
به هر حال در پلورالیسم، تاکید بر حاکمیت بیرونی جای خودش را به مفهوم ملایمتر "خودمختاری" میدهد. یعنی استقلال دولتها در عرصۀ بینالمللی نسبتا کمرنگ میشود ولی کاملا از بین نمیرود.
تعدیل مفهوم حاکمیت بیرونی، این امکان را بوجود میآورد که مجموعههایی مانند شرکت کوکاکولا یا شرکت اپل دقیقا همانند دولتهایی چون دولتهای آلمان و کرۀ جنوبی و برزیل، بازیگرانی بینالمللی تلقی شوند.
در واقع با توجه به تاکید پلورالیسم بر پراکندگی قدرت، همۀ بازیگران حکومتی و غیرحکومتی، در چارچوب کنترلها ومحدودیتهایی قرار دارند و حرکت مستقل نمیتوانند داشته باشند. و این به این معناست که مفهوم "استقلال" در ذیل درک پلورالیستی از سیاست بینالملل، به نحوی متفاوت یا رقیق فهمیده میشود.
یکی از پیامدهای مهم رویکرد پلورالیستی به سیاست بینالملل آن است که این رویکرد معرف دور شدن از "سیاست قدرت" و "بزرگنمایی ملی" است. البته این تحول چندان هم منعکسکنندۀ ایمان ایدهآلیستی به اصول انتزاعی نیست بلکه بیشتر حاکی از درک این نکته است که وقتی قدرت به گستردگی توزیع شده باشد، رقابت نتیجۀ عکس میدهد.
در نتیجه، پلورالیستها میخواهند بگویند که در جهانی با وابستگی فزاینده، سرانجام ثابت خواهد شد که گرایش به همکاری و یکپارچگی، که شاید در اروپا از همه جا آشکارتر است، اجتنابناپذیر است.
در جهان کنونی، راستگرایان افراطی در آمریکا و اروپا به شدت با درک پلورالیستی از سیاست بینالملل مخالفاند. به همین دلیل افرادی نظیر دونالد ترامپ در آمریکا و مارین لوپن در فرانسه و نیز ولادیمیر پوتین در روسیه، هر کدام به نحوی در پی "بزرگنمایی ملی" هستند و از "سیاست قدرت" دفاع میکنند.
نفی "همکاری و یکپارچگی" در گرایش ترامپ به خروج آمریکا از ناتو و تاکیدش بر شعار "اول آمریکا" به خوبی مشهود است. حملۀ روسیه به اوکراین نیز به خوبی اعتقاد پوتین به "سیاست قدرت" را نشان میدهد.
راستگرایان افراطیای چون مارین لوپن و دیگران در سایر کشورهای اروپایی نیز، با ناسیونالیسم پررنگی که دارند، آشکارا مخالف روند جهانیِ وابستگیِ فزایندۀ کشورها و بازیگران بینالمللی به یکدیگرند.
کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: دولت جمعگرا؛ مبنای اقتصاد دستوری